Tambopata

18 november 2012 - Tambopata, Peru

Na een vluchtje van nog geen uur waren we geland in Puerto Maldonado. Wat een wereld van verschil, de tropische temperaturen overvielen ons letterlijk bij het verlaten van het vliegtuig.

 
Na twee uur bus en kano, kwamen we aan in onze lodge gelegen in het nationaal reservaat Tambopata. 
 
Onze basic hut rook een beetje muf, toen hadden we nog niet door dat wijzelf na 4 dagen ook vrij muf zouden ruiken... de vochtigheid die hier immers heerst, maakt alles klam, vochtig, zweterig, ... met een bijhorend geurtje als gevolg.
 
De eerste avond gingen we kaaimannen spotten vanuit de kano. Echt wel adembenemend om deze dieren in hun natuurlijke habitat gade te slaan, als afsluiter dimden we alle lichten en lieten we ons door de rivier meestromen met als achtergrondmuziek: de jungle.
 
Op dag 2 stond een wandeling naar het" Cocococha Lake" op het programma. Met een beetje geluk zouden we er een familie "giant otters" kunnen observeren gedurende hun dagelijks visritueel. De wandeling was best wel pittig, twee uur via vrij modderige paden. Éénmaal daar aangekomen was een siësta meer dan welkom, het ideale moment om de otters te voorschijn laten komen ;-)
 
Op de terugweg naar de lodge zagen we nog "Saddleback Tamarins", supercoole aapjes die zot waren van onze galletas. Een ijskoude douche deed na deze activiteit echt wel deugd.
 
's Avonds stapten we naar een uitkijktoren van 52 meter, dit gaf ons een totaal ander zicht op de jungle. De terugtocht naar de logde was echter in het donker, echt grappig om te zien welke dieren bij het vallen van de avond plots te voorschijn komen. Zo kruisten we op onze terugweg kikkers, de vreemdste insecten en Jens favoriet: spinnen (en niet van die aard die ge regelmatig in uwe kelder tegenkomt).
 
De volgende ochtend bezochten we een kleimuur, essentiëel voor alle dieren in het regenwoud om te voldoen aan hun zoutbehoeften. Zo zagen we wat papegaaien hun sodium op peil brengen. Als afsluiter van deze trip gingen we nog een lokale boer bezoeken om wat bij te leren over de plaatselijke gewassen, best nog leerrijk, maar vooral leuk.
 
Onze eindconclaaf: we really love the jungle!
 
Zo aan elk verhaal komt een einde... we zijn momenteel aan het wachten op onze vlucht naar Lima. We hopen daar nog een dagje rond te slenteren om dan vanavond door te vliegen naar Atlanta, vervolgens naar JFK New York en dan naar Brussel.
 
Home sweet home!
 
Adios!

1 Reactie

  1. Esmé:
    19 november 2012
    Het zal wel wennen worden eens jullie thuis zijn. Zo dicht bij de natuur leven.... Thuis is het wel even anders waarschijnlijk....
    Blij dat jullie dat hebben kunnen meemaken. Ik kijk al uit naar de 'live' verslaggeving!